φιλοπλατύνω

Μ

(συν. το μέσ.) φιλοπλατύνομαι

μού αρέσει να υπερηφανεύομαι, να καυχιέμαι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + πλατύνομαι «καυχιέμαι, υπερηφανεύομαι»].